مادرانه هایم از کودکانه هایت...

کودک نه ماهه ی من...

باورش سخته که به همین سرعت دویست و هفتاد و پنج روز از همراه شدنت با ما گذشت.

الهی که همیشه تنت سالم و لبت خندون باشه فرشته ی پاکم

از این روزهات بگم، روزهای طلایی بی تکرار، خیلی وروجک و شیطونی

همینکه چشات رو باز میکنی چهار دست و پا میری سراغ کمد اسباب بازیا

نه واسه اینکه اسباب بازی برداری!!!

برای اینکه در کمدها و کشوها رو باز کنی و وسیله های توش رو بریزی بیرون

حالا بیشتر از قبل حضورت تو خونه حس میشه

اونم به لطف انواع و اقسام صداهایی که از خودت در میاری

از جیغ های بنفش تا هجاهایی نزدیک به کلمه

عاااااشق جیغ زدناتم خصوصا وقتی داداشی رو بغل میکنیم

و تو با جیغ ازمون میخوای بزاریمش زمین و تو رو بغل کنیم

دد ...دادا ... ب ب ... ما ما ...

هجاهایی هستن که تو این روزها زیاد استفاده میکنی

یقینا میگم که دادا رو به داداشی میگی

هرچند شاید هنوز دقیقا معنیش رو نمیدونی

اما صدای تو خوب است صدا کن مرا...

ب ب رو گاهی خطاب به بابا گاهی هم موقع بابای کردن و گاهی بی معنی میگی

یاد گرفتی دس دس کنی

نای نای کنی

بای بای کنی

یاد گرفتی هر سطح صاف و ناصافی رو میگری و می ایستی

گاهی دست هات رو برای چند ثانیه رها میکنی

و چقدر کودکانه سر مست میشی از این موفقیتت

و خنده های از ته دل میکنی موقع افتادنت

یه موقع هایی که هیجان زده ای و تو اوج بازی هستیم

صورتت رو میاری جلوی صورتم و گاز میگیری یا زبون میزنی صورتم رو

و من این رو میزارم به حساب بوسیدن و حسابی کوک میشم

همچنان عاشق حمومی و آب بازی

همچنان سخاوتمندانه به همه لبخند میزنی

وقتی تو جمع بغل کس دیگه ای باشی تا وقتی من رو نبینی آرومی

اما همینکه من رو میبینی به تکاپو میفتی هرطور شده خودت رو به من برسونی

به نظرم میاد کمی زورگو باشی، از الان چیزایی رو که میخوای با جیغ و داد از داداش میگیری

دل ما رو هم با خنده هات به دست میاری و هر چی میخوای میگیری

خلاصه که حسابی بلدی گلیم خودت رو از آب بکشی بیرون

غذا دادن بهت کمی سخت شده چون دلت میخواد مشارکت کنی تو غدا خوردن

سعی میکنم تا جایی که آسیبی به خودت نرسونی و کثیف کاریش شدید نباشه بهت اجازه بدم

پسرکم

مادرانه! دوستت دارم، قدر ثانیه ثانیه ی این روزها رو میدونم

کوچولوی دندون خرگوشی